En İyi Senaryo Yarışması

peki biz senaryolarınız bölümünemi koycaz yoksa burayamı ?

Evet buraya mı koyalım? .s

Benim senaryom

1'den 14 e ..

Almanyada bielefiel şehirinde küçük bir kız dünyaya geldı
Kızın ismi ekin di. Hayatında neler aşıyabıleceğını daha bılmıyordu..
Küçüktü bir yaşında bile değildi.. Ekinin babası ve annasi almanyada çalıştığı için
Orda kalmak zorunda kaldılar
Babası bır fabrıkada çalışıyordu..
Annesi ise şarkıcılık yapıyordu abartılı deıl fakat gazınolarda şarkı söyluyordu..
Annesi ekıne bu ısınden dolayı bakamadığı ıcın .. Onu 6 aylıkken babannesıne verdı..
Ona babannesı manısada 1 yaşına kadar baktı Sonnra annesı ekını yıne almanyaya
yanına aldı
ekın annesı ve babası bırlıkte yaşamaya başladı..
Ekin 3 yaşına kadar almanyada anaokuluna gıttı
3 yaşında ekının herşeyleri annesı ve babası ayrıldılar ...
Annesı gene ısınden dolayı ona bakamadı ve bu sefer halasına ıstanbula gönderdı..
Ekın annesının sesını sadece telefondan duyabıldı ve annesını sadece yaz tatıllerınde görebıldı.
Hergün annesını aradı .. Ama yoktu hergun ağladı durdu..
İstanbulda 6 yaşına kadar anaokuluna gıden ekın 1. sınıfı okumak ıcın manısaya babannesının yanına gönderıldı.
orada 2. sınıfa kadar okudu .. Sonra babannesıyle bırlıkte ıstanbula halasının evıne kalmaya gıttıler
Istanbulda 7. sınıfa kadar okuyan ekın bır gün annesınden çat haber aldı kı'' annesı ve babası yenıden evlenmışler'' Dunyalar onun oldu ve bunun nedenıyle almanyaa gıttı almanca bılmedıı ıcın onu 7. sınıftan yenıden başlattılar şu anda 7. sınıfı okuyor almanyada....

bu benım yaşamım =)

Eet:) Aslında daha var yazın gıttım yerler ama kısa kesmek ıstedım yoksa çook uzun sürerdi . Aslında almanya okadar güzel bır yer değıl bence . : Umarım ben kazanırım hak eden kazansın

Katılmaktan vazgeçdi desem yalan olmaz xD

Yağmurlu bir havada gezmek gibisi yoktu benim için.Yemyeşil çimenlerin arasında, elimde gitar, toprak kokusunu içime çeke çeke yürüyordum. Mutluydum ,doğum günümdü ama mutluluğum fazla uzun sürmedi Babamdan bir mesaj geldi. Mesajda;
"Babacığım sakin ol seni kurtarmaya gelicez. Yerinden ayrılma" yazıyordu
Birden etrafıma baktım ve yeşil çimenler yerine bembeyaz karlar vardı. Sis yüzünden hiç birşey göremiyordum. Sanki dipsiz bir çukurdaydım Babamın sesini duydum "Emma!Yardım et!"
Birden bütün karlar yok oldu ve uyandım...
Yanı başımda Dayım" Emma!" diyordu
Baygın baygın "Efendim baba ! Aa dayı siz mi geldiniz ?" dedim
- Aslında tek ben geldim
-Annem ve babam nerede kaldı?
-Sana bunu alıştıra alıştıra söylemeliyim ama sakin olucağına söz vermelisin
-Tamam
-Annen şuan yoğun bakımda
-Ne ?
-Tamam sakin ol bir tırafik kazası geçirdiler
-Ne ?Nasıl ? Nerede?
-Anlatmama izin verde söyliyim
-...
-Farkındasındır herhalde dışarıda yağmur yağıyo. Annenler bizim evin arkasındaki yoldaki virajı alamaıyınca...
-Ne olduu?
-Oradaki uçurumdan yuvarlandılar. Neyseki Emniyet kemerleri bağlıydı.Annen şuan yoğun bakımda babanınsa kolu kırılmış ve yüzünde birkaç çizik var.
-O zaman burda ne bekliyoruz gidelim
-Olmaz .Baban seni orda perişan olmanı istemiyor. Burada Jessica ile kalacaksın.
Hızla odadan uzaklaştı .Arkasından " Bende gelicem!" diye bağırsam bile duymamazlıktan geldi.
İçeriden gelen tanıdık bir ses ;
-Emma!Hangi odadasın?
-Odamdayım
Bu jessica 'ydı yani kuzenim.
O titreyen sesiyle;
-İyi misin?
-Eh işte annemle babamın yanına gitmem gerek!
-Hayır buna izin veremem Emma lütfen.
-Off! Peki annemin durumu nasıl?
-Eh işte.
Biraz konuştuktan sonra Telefonum çalar. Dayım arıyor
-Dayı ne oldu
-Kızım Hastaneye gelmelisin
-Tamam dedim ve kapadım
Jessica ile hemen bir taksiye binip hastaneye geldik
Dayımı bulup heycanla;
-NE oldu?
-Kızım hayat devam ediyor ona göre
-Ne oldu dayı söylesene
Gözlerinden yaşlar geldiğini gördüm. Kötü bir şey olduğu beliydi. Ağlayarak;
-Ne oldu dayı? Ne oldu?
-Malesef Anneni kaybetik
-Ne bu imkansız.
Ağlıyodum.Sanki ağlayınca yaram hafifler diye
Dayım ağlayarak
-Ama...
-Ama ne dayı ama ne ? Öldü bundan acı ne olabilir ki?
-Şuan hayata gözlerini açmış biri var!
Çok sinirli olduğumdan;
-Banane ondannn! diye bağırdım
-Ama o senin kardeşin
-Ne?
-Daha küçük ondan küvez de
Göz yaşlarımı içime akkıtım .Dayıma sarıldım ve;
-Kaç aylık
-Daha 7 aylık
-2 ay onu nasıl bekliyeceğim ki ben?
-Beklersin beklersin
-Peki babam nerde?
-Ou hiç merak etme kolu kırık o kadar
-Babamı görebilirmiyim
-Bende denedim ama alamıyorlar
İçimden"Ne kadar garip.Bi insan kaybedince başka bir bebek doğduğunda hüznü bastırıyor...." diye geçirdim
Annemin ölüşü beni üzüyodu ama artık bir kardeşim vardı O büyüdükçe iyice anneme benziyordu ve buda benim anne hüznümü azaltıyordu.

-------------------------------


Biraz uzun oldu ama
Birde kötü neyse önemli olan katılmak

Kötü mü ??? Bayıldımmmm

Sağol tatlım seninkide harika !

Teşekkürler canım,valla benmki saçma xD

Gerçek Ve Yalan


Merhaba. Öncelikle, benim hikâyemi dinleyeceğinizi belirtmek istedim. Ancak önce beni tanımalısınız. Ben Sam Luther. Grönland’da oturuyorum. Kalbi temiz bir eş ve 2 çocuk babasıyım. Karımın adı Lucie ve oğullarımın adı Fredy ve Eric. Şu ana kadar hiç günah işlemedim. Ancak bazı şeyler ters gidiyor.



Çocukluğumda, pek arkadaşım yoktu. Bu bir günah sayılmaz, öyle değil mi? Liseye başladığımda, notlarım gayet iyiydi… Sonra onunla tanıştım. Adı Lucie Lauren’dı. Ona âşık olmuştum ve üniversite yıllarında evlendik. Sonra 2 tane oğlumuz oldu. Ama birden hayatım karardı. Ben bilmeden günahlar işlediğim, bankalar soyduğum geliyordu kulağıma. En önemlisi, çocuklarımın bundan zarar görmemesiydi. Onları bu olaylardan uzak tutmak istiyordum. Lucie’ye olanları anlattım ama daha sonra yakalandım. Beni(yani kim olduğunu bilmediğim, ancak benim adımı kullanarak suçlar işleyen bir adamı) hapse atmak istiyorlardı. Çünkü benim yerime geçen adam 50 kişi öldürmüştü ve bunlara devam edeceğini biliyordum. Ancak kendimi bildim bileli Pazar ainlerine katılmış, içki bile içmemiş bir adam olduğumu çok iyi biliyordum. Çok geçmeden Fredy ve Eric bunları öğrendi. Bana olan sevgilerini yitirdiklerini sanıyordum.5 ay geçmeden, idam cezasına çarptırıldım. Bunun nedeni 50 insan öldürmem ya da banka soymam değildi. Başkanımızı da öldürmüştüm.



İdam cezası 5 Nisan’da olacaktı. Bu gün 2 Nisan’dı.3 gün içerisinde benim yerime geçen adam 70 kişi daha öldürdü. Ben bunların böyle olmasını istemezdim. Özellikle oğullarımın gözünde değerim olmamasını.4 Nisan’da annemin evine, Kanada’ya gittim. Zaten burada idam edilecektim. Annemle konuştum. Ona, olayların gerçek olmadığını anlattım. Akşam gözüme uyku girmedi. Ormanda dolaşmaya çıktım. Üzerimde t-shirt ve şort vardı. O anda çok gürültülü bir ses duydum. Arkamı döndüm. Başımda bir şey hissettim ve yere yığıldım. Bu çok acı veriyordu. Birden, bana çok benzeyen bir adamı gördüm. Bana, “Elveda Sam Luther” dedi. Herşey bulanıklaştı ve karardı. Tüm sesler yok olmuştu. Ölmüştüm.



Herkese Başarılar...

wuuu Çok güzel tatlım

Bende katılıyorum ...Bunu Türkçe öğretmenime bile gösterdim

------------------------
Çarşıda yürürken aniden başım döndü yere düştüm .
Ayağa kalkmaya çalışırken gelip geçenler başıma üşüştü.
Kimi aç olup olmadığımı soruyor kimide hastaneye götürmek istiyordu...
Ne kadar anlatmaya çalıştıysam da , sadece ayakkabımın bağının gevşediğini sonra çözüldüğünü ve bağa takılıp düştüğümü kimseye anlatamadım .
Yaşlı bir amca beni hastaneye götürdü.
Doktorlar tedbir olarak beni o gece hastanede tuttular.
Artık ayakkabı bağımı çok dikkatli bağlıyorum .
------------------------

Çok kısa oldu .
Ama ben beğendim =)
Ama kimin derece alacağı belli olmaz tabii =)
Önemli olan katılım artsın , diğer yarışmalar açılsın

Yaparsan sevinir kuzum PS kullanamıyorum bulamadımda zaten :( Ama yaparsan çoook sevinirim XP

ben ve arkadaşım senaryo yazıyorduk onu koymak istiyorum ama çok uzun... yaklaşık 25 bölüm vardıı

Başkasıyla yazmak sorun olmazmı ?
25 bölüm mü wuuu uçmuş baya (Kötü anlamda demedim )

başka bir sitede yayınlarmıştık ve senaryoda 4. başlık açılmıştı... ama daha sonra devam etmedik

sorun olur mu??

Strawberry demiş ki:

Benim senaryom

1'den 14 e ..

Almanyada bielefiel şehirinde küçük bir kız dünyaya geldı
Kızın ismi ekin di. Hayatında neler aşıyabıleceğını daha bılmıyordu..
Küçüktü bir yaşında bile değildi.. Ekinin babası ve annasi almanyada çalıştığı için
Orda kalmak zorunda kaldılar
Babası bır fabrıkada çalışıyordu..
Annesi ise şarkıcılık yapıyordu abartılı deıl fakat gazınolarda şarkı söyluyordu..
Annesi ekıne bu ısınden dolayı bakamadığı ıcın .. Onu 6 aylıkken babannesıne verdı..
Ona babannesı manısada 1 yaşına kadar baktı Sonnra annesı ekını yıne almanyaya
yanına aldı
ekın annesı ve babası bırlıkte yaşamaya başladı..
Ekin 3 yaşına kadar almanyada anaokuluna gıttı
3 yaşında ekının herşeyleri annesı ve babası ayrıldılar ...
Annesı gene ısınden dolayı ona bakamadı ve bu sefer halasına ıstanbula gönderdı..
Ekın annesının sesını sadece telefondan duyabıldı ve annesını sadece yaz tatıllerınde görebıldı.
Hergün annesını aradı .. Ama yoktu hergun ağladı durdu..
İstanbulda 6 yaşına kadar anaokuluna gıden ekın 1. sınıfı okumak ıcın manısaya babannesının yanına gönderıldı.
orada 2. sınıfa kadar okudu .. Sonra babannesıyle bırlıkte ıstanbula halasının evıne kalmaya gıttıler
Istanbulda 7. sınıfa kadar okuyan ekın bır gün annesınden çat haber aldı kı'' annesı ve babası yenıden evlenmışler'' Dunyalar onun oldu ve bunun nedenıyle almanyaa gıttı almanca bılmedıı ıcın onu 7. sınıftan yenıden başlattılar şu anda 7. sınıfı okuyor almanyada....

bu benım yaşamım =)

Vavv Süper (=

Edit ; Stempra
(Lütfen düzgün Türkçe kullanalım !.)

Coffee'mm ve Delilah'mm favorilerim.

Ne zaman açıklanıcaktı